Ni No Kuni: Wrath of the White Witch

[Grimmtak]

Genre: RPG

Publisher: Bandai Namco Games

Developer: Level-5
Release Date: January 22, 2013

Η αλήθεια είναι ότι δεν πάω για μεγάλο κείμενο μιας και είμαι ακόμα πολύ αρχή στο παιχνίδι αλλά ήθελα να μοιραστώ με κάποιον τις εντυπώσεις μου μέχρι στιγμής. Καταρχήν έχω ερωτευθεί το art direction που ακολουθεί το παιχνίδι. Αυτά τα καρτουνίστικα γραφικά σε gameplay είναι πραγματικά το κάτι άλλο. Δεν χορταίνω σε κάθε περιοχή που πηγαίνω να κάθομαι να χαζεύω το περιβάλλων. Κάτι άλλο σε αυτό τον τομέα είναι η μουσική η οποία με μπέρδεψε λίγο με την έννοια ότι ενώ ήμουν σε ένα δάσος ψάχνοντας 'κάτι' (αποφεύγω τα spoilers) από πίσω έπαιζε μουσική μάχης final boss. 
Από gameplay μου αρέσει πάρα πολύ το σύστημα μάχης με τα familiar. Είναι σε φάση στέλνω ένα Pokemon να κάνει την βρώμικη δουλειά για εμένα. Παρ' όλα αυτά μπορείς να χρησιμοποιήσεις τον χαρακτήρα σου στην μάχη ο οποίος μπορεί να χρησιμοποιήσει μαγικά τα οποία τα παίρνεις όσο προχωράει το παιχνίδι ενώ τα familiars παίρνουν κινήσεις όσο ανεβάζουν επίπεδο. Ωραίο επίσης το ότι το κάθε familiar παίρνει διαφορετικό εξοπλισμό και επίσης μπορείς να τους δώσεις φαγητό για να ανεβάσεις συγκεκριμένα στατιστικά. Παρατήρησα επίσης κάποια spikes στη δυσκολία πιο συγκεκριμένα όταν πήγαινα να κάνω ένα side quest.
Από υλικό μέχρι στιγμής έχω βρει μπόλικο πράγμα. Υπάρχουν τα κλασικά hunts στα οποία ψάχνεις κάποια πολύ δυνατά τέρατα στο world map αλλά υπάρχουν και τα μικρά quest του τύπου "φέρε μου δύο λουλούδια και δύο βαζάκια νερό. Επίσης πάντα μα πάντα στο map θα υπάρχει ένα αστεράκι για το που πρέπει να πας μετά. Δεν ξέρω κατά πόσο μου αρέσει αυτό μέχρι στιγμής αλλά εντάξει.
Τέλος για την ιστορία. Το παιχνίδι ξεκίνησε άσχημα με την έννοια ότι ήταν πολύ στενάχωρο και ενώ στην ουσία φαίνεται "παιδικό" έχει πολύ σοβαρό περιεχόμενο. Αυτά έχω να πω για την ώρα, αν έχει κίνηση το θέμα τότε θα συνεχίσω να γράφω εντυπώσεις όσο προχωράω.

[Burai Fighter]

Για να είμαι ειλικρινής είναι στις εκκρεμότητες που έχω από last gen και πολύ ψηλά στη λίστα με τίτλους που πρέπει να τελειώσω. Αν και δεν έχω τελειώσει πολλούς rpg τίτλους της Level 5, εκτός από το Inazuma Eleven( καλός τίτλος αλλά οκ κάπου το έκανα αγγαρεία μετά το 18ωρο), το Dark Cloud 2( πολυ καλό, με υπέροχη αισθητική αλλά και αυτό κάπου στα 2/3 με είχε κουράσει) και το Dragon Quest 8( για μένα πιθανώς το καλύτερο κλασικό jrpg του PS2)και είχα παίξει περίπου γύρω στις 10-12 ώρες τα White Knight Story( καλό αλλά μέχρι εκεί αν ποτέ είχα χρόνο μπορεί να το τερμάτιζα έτσι για το γμτ)καθώς και το Rogue Galaxy( ούτε που το θυμάμαι σαν τίτλο για να είμαι ειλικρινής) Το Ni No Kuni μου θύμιζε πολύ το Dragon Quest( σαν κλίμακα του κόσμου εννοώ)και μου έβγαζε ένα ευχάριστο παραμυθένιο κλίμα και φυσικά ήταν στη watch list από όταν είχε ανακοινωθεί για το DS.

[deus]

Το έχω τελειώσει το παιχνίδι, είμαι κάτοχος μάλιστα της συλλεκτικής του έκδοσης που έχει και σε φυσική μορφή το βιβλίο του μάγου, μιλάμε για πάνω από 300 σελίδες!Είναι απλά εκπληκτικό, πέρα από το ενδιαφέρον που έχει από άποψης lore και immension στον κόσμο του παιχνιδιού, έχει και προέκταση στο gameplay, σε αρκετά σημεία του παιχνιδιού πρέπει κάποιος να ανατρέξει εκεί για να λύσει sidequests.

Σαν παιχνίδι είναι εξαιρετικό απλά. Μπορεί να έχει απλό σενάριο αλλά έχει μία μαγεία και μία ψυχή που σου μένει. Ο κόσμος του είναι απλά καταπληκτικός, έχει πολλούς αξιομνημόνευτους χαρακτήρες και από τις πιο όμορφες πόλεις που έχω δει σε παιχνίδι. Το δε world map είναι ίσως το καλύτερο που έχω δει σε ιαπωνικό rpg, έχει πανέμορφο χάρτη, όλες οι περιοχές είναι αξιομνημόνευτες, πολλές προαιρετικές περιοχές που έχουν μυστικά για να βρεις και άλλες συνδέονται με sidequests και άλλες έχουν απλά σεντούκια για να βρεθούν και γενικά έχει πάρα με πάρα πολλά μυστικά.

Οι δε μάχες είναι ωραίες και διασκεδαστικές αλλά το ΑΙ των συμμάχων είναι απλά μέτριο. Τείνουν να ψοδέυουν όλο το ΜP πάρα πολύ γρήγορα χωρίς μέτρο. Απλά έπρεπε να υπάρχουν πιο πολλές επιλογές για το ΑΙ τους στις μάχες. (Το final fantasy 12 έδειξε τον δρόμο, απλά ακολουθήστε ΟΛΟΙ το παράδειγμά του)

Γενικά είναι ένα εξαιρετικό παιχνίδι και πρέπει να το παίξετε. Το μόνο που δεν μου άρεσε είναι το τρελό grinding που απαιτείται για τα πιο ισχυρά όπλα, απλά ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ το τι πρέπει να κάνεις, μιλάμε απαιτούνται rare drops από σπάνια τέρατα που εμφανίζονται μια στις τόσες. Απίστευτα σπαστικό, δεν το ολοκλήρωσα 100% μόνο και μόνο για αυτό. Όπως και να έχει όμως, πρόκειται για εξαιρετικό τίτλο.

Ορίστε και το boss theme, απλά μαγεία...



Edit by moogle: Το έκανα εγώ για σένα. Διαλέγεις το εικονίδιο με την πλακέτα της ταινίας από την εργαλειοθήκη, 7 από το τέλος είναι.

[Grimmtak]

Λόγο δουλειάς δεν είχα χρόνο να γράψω κάποια κείμενα για τα παιχνίδια που τελείωσα αυτόν τον καιρό οπότε λογικά το βραδάκι θα ανέβει ένα κειμενάκι με τις συνολικές εντυπώσεις μου από τον τίτλο. Το μόνο που θα αναφέρω για την ώρα είναι πως είμαι κάτοχος του platinum trophy με 90 ωρίτσες .

[deus]

Ωραίος, περιμένω να διαβάσω εντυπώσεις. Από τελικά όπλα έφτιαξες τίποτα; Εγώ δεν την πάλεψα με το grinding, τελείωσα τα πάντα από αποστολές και μάζεψα τα πάντα,το μόνο που άφησα είναι το grinding γιατί δεν υπήρχε λόγος να το κάνω, ήθελε μόνο 10 ώρες grinding χωρίς να υπάρχει λόγος, το περιεχόμενο βγαίνει άνετα και χωρίς τα τελικά όπλα.

[Grimmtak]

Εδώ το μίνι review που έγραψα:

Πρόκειται για ένα jrpg από τη Level-5 με παραμυθένια αίσθηση και πολλά στοιχεία από τα αγαπημένα μου Pokemon. Ξεκινάει λίγο αργά, αλλά στην πορεία παίρνει ωραίο ρυθμό, ο οποίος προς το τέλος χάνεται κάπως.

Η ιστορία του παιχνιδιού λαμβάνει χώρο στον κανονικό κόσμο και στον παράλληλο, όπου όλα βασίζονται στην μαγεία και κάθε ον έχει μια αδερφή ψυχή. Ο μικρός Oliver έχασε τη μητέρα του σε ένα ατύχημα και μέσω μιας νεράιδας του Drippy μαθαίνει πως η αδερφή ψυχή της είναι αιχμάλωτη του σκοτεινού μάγου Shadar και πως αν τη σώσει, τότε υπάρχει περίπτωση να επανέλθει και η μητέρα του. Έτσι λοιπόν ο Oliver ξεκινάει το ταξίδι του στον παραμυθένιο αυτόν κόσμο για να σώσει την μητέρα του. Προς το τέλος του παιχνιδιού παρατήρησα ότι υπήρχε πολύ τράβηγμα στην ιστορία, λες και δεν είχαν ιδέες για το πώς θα τη δέσουν πιο όμορφα ή απλά βιάζονταν να τελειώσουν το παιχνίδι.

Από τον τεχνικό τομέα είμαι κάτι παραπάνω από ικανοποιημένος. Πάντα είχα μια αδυναμία με τα cell-shaded γραφικά και εδώ δένουν πάρα πολύ ωραία με τον παραμυθένιο κόσμο του Ni No Kuni. Ακόμα και στο overworld έχει γίνει φανταστική δουλειά, για να μην πω πως είναι ακόμα καλύτερη και από κλειστές περιοχές. Στο θέμα της μουσικής, το παιχνίδι περιέχει πολύ όμορφα κομμάτια, αν και κάπου στην αρχή του παιχνιδιού, στο πρώτο δάσος, η μουσική που έπαιζε δεν ταίριαζε ιδιαίτερα. Ένιωθα πως από στιγμή σε στιγμή θα πεταχτεί το final boss και θα δω game over πριν καλά καλά το καταλάβω.

Ίσως το μεγαλύτερο κακό του παιχνιδιού είναι το περπάτημα. Πραγματικά ένιωθα ότι ο χαρακτήρας σερνόταν και οι περιοχές του παιχνιδιού δεν ήταν μικρές, κάτι που δεν βοηθούσε. Στο travelling μου άρεσε ότι μπορούσες να χρησιμοποιήσεις μαγικά για να συνεχίσεις τον δρόμο σου, για παράδειγμα φτιάχνοντας γέφυρες ή παγώνοντας κομμάτια δρόμων που έχουν λουστεί από λάβα. Άλλα στοιχεία του παιχνιδιού είναι το alchemy, με το οποίο μπορείτε να φτιάξετε διάφορα αντικείμενα όπως όπλα ή ακόμα και consumables. Το κακό σε αυτό είναι πως τα τελευταία, σε κάθε κατηγορία θέλουν απίστευτο farming που απαιτεί την εύρεση rare encounter και ακόμα πιο rare steal που φτάνουν το 3%.

Κάτι που ο τίτλος επιβεβαιώνει καλά είναι η μάχη. Πέρα από τους κύριους χαρακτήρες ο χρήστης έχει την δυνατότητα να χρησιμοποιήσει κάποια τέρατα που λέγονται familiars. Τα familiars αυτά τα παίρνετε με κάποιες πιθανότητες, αν τα νικήσετε στη μάχη. Μπορούν να ανεβούν επίπεδο μαθαίνοντας έτσι νέες κινήσεις και ανεβάζοντας τα στατιστικά τους. Μετά από κάποιο επίπεδο, τα τερατάκια αυτά μπορούν να εξελιχθούν με τη χρήση κάποιων ειδικών πετρών, που θα μηδενίσουν το επίπεδο τους αλλά θα αποκτήσουν πρόσβαση σε νέες πιο δυνατές κινήσεις και τα base stats θα ανέβουν δραματικά. Το πρόβλημα στο combat είναι οι επιλογές που υπάρχουν στο AI των παιχτών που δεν έχετε τον έλεγχο, δηλαδή ακόμα και σε απλές μάχες, για να αποτρέψετε κάποιον να χρησιμοποιήσει όλα του τα MP σε απλά τέρατα, πρέπει πραγματικά να τον βάλετε να μην κάνει τίποτα, φτάνοντας σε σημείο να βρίσκεστε στη μέση μιας δύσκολης μάχης και να μην έχετε τρόπο να παλέψετε.

Σε θέμα υλικού και δυσκολίας, το κακό είναι ότι το παιχνίδι σε παίρνει από το χεράκι για το παραμικρό που έχεις να κάνεις, κάνοντας έτσι την πρόοδο σ' αυτό απόλυτα απλοϊκή. Από την άλλη το παιχνίδι είναι γεμάτο από side quests και hunts μεγάλων τεράτων, δίνοντας έτσι υλικό για πάρα πολλές ώρες παιχνιδιού και μάλιστα, μετά το final boss, ξεκλειδώνονται τα super bosses, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα να κάνετε ακόμα περισσότερα πράγματα.

Κλείνοντας, έχω να πω πως πρόκειται για έναν πολύ καλοφτιαγμένο τίτλο, ο οποίος αν και έχει τα προβλήματα του, καταφέρνει να προσφέρει μια πανέμορφη εμπειρία και πάρα πολλές ώρες διασκέδασης για κάθε completionist και μη.

Τώρα σε αυτό που λες κι εγώ απλά δεν έφτιαξα όλα τα πράγματα που υπήρχαν γιατί το ρολόι θα χτύπαγε πάνω από 100 ώρες και βάλε συν ότι πραγματικά ακόμα και ο Guardian of the Worlds βγαίνει χαλαρά χωρίς αυτά. Να πω βέβαια και την αλήθεια μου τα scroll of truth που ήθελε 5 μου τα έδινε δύο-δύο μου έκατσε δηλαδή πολύ καλά σε θέμα τύχης.