|
|
Post by Burai Fighter on Jan 24, 2016 1:09:18 GMT 2
Είπα να ανοίξω το εν λόγω θέμα μιας και είχαμε την κυκλοφορία του σε retail έκδοση, μετά την digital πριν περίπου ένα χρόνο. Επίσης ήθελα κάπου να γράψω τις πρώτες εντυπώσεις μου μιας και τελείωσα το πρώτο από τα πέντε επεισόδια.  Δε θα είναι ένα ιδιαίτερα εκτενές post εντυπώσεων γιατί δε θα ήθελα να κάνω spoil κανένα σημείο από το game και ιδιαίτερα το σενάριο και τους χαρακτήρες. Προσωπικά ήξερα πριν ξεκινήσω τον τίτλο, πως πρόκειται για ένα adventure game. Πιο συγκεκριμένα, πρόκειται για ένα σύγχρονο adventure game στα χνάρια των τίτλων της Telltale. Το σενάριο αφορά την Max, μια νεοεισαχθείσα φοιτήτρια στην καλλιτεχνική σχολή( senior high school βασικά) του Blackwell. Το πάθος της Max είναι η φωτογραφία- εδώ ο moogle προβλέπω να πορώνεται ήδη Θέλω να γράψω κι άλλα για το σενάριο, τους χαρακτήρες, πόσο όμορφα, κατά την ταπεινή μου άποψη, έχουν αποδοθεί, για το πόσο spot on είναι η ψυχολογία ενός προβληματισμένου στα προεόρτια της ενηλικίωσης έφηβου, που καλείται να μείνει μακριά από το σπίτι του για να κυνηγήσει το όνειρό του, για τις σχέσεις... για.. για... Και δεν είναι μόνο αυτά. Ο βασικός μηχανισμός του gameplay, περιστρέφεται πολύ έξυπνα γύρω από γρίφους και καταστάσεις που πρέπει να αντιμετωπίσεις χρησιμοποιώντας τη βασική νεοανακαλυφθείσα ιδιότητα της Max, τον έλεγχο του χρόνου. Η συγκεκριμένη πτυχή του gameplay, προσθέτει ένα ενδιαφέρον στην για πολλούς μονότονη εξερεύνηση που απαιτούν οι τίτλοι του είδους. Επιπρόσθετα η σωστή απόδοση των χαρακτήρων, τόσο μέσα από διαλόγους όσο και μέσα από καταστάσεις, βοηθά πολύ περισσότερο στο να "αισθάνεσαι" μέρος του σύμπαντος που προσπαθεί να χτίσει ο τίτλος.
Αυτό που με απογοήτευσε λίγο, ήταν, για να το θέσω όσο πιο spoiler free μπορώ, το γεγονός πως οι πράξεις μου δεν είχαν κάποιο δραματικό αντίκτυπο. Θα ελεγα πως οι συνέπειες των επιλογών επηρεάζουν, κυρίως, το πώς συμπεριφέρονται οι υπόλοιποι απέναντί στην Max- μέχρι στιγμής δεν είδα κάτι τόσο δραστικό όπως πχ οι θάνατοι στο Walking Dead( βέβαια και εδώ αν και υπήρχαν επιλογές το story ακολουθούσε ένα προδιαγεγραμμένο path, αλλά δε με πείραξε καθόλου) Τέλος, δανειζόμενο από τα Walking Dead, στο τελος του episode βλέπεις αναλυτικά τι έχουν κάνει και οι υπόλοιποι παίκτες στις εκάστοτε καταστάσεις. Η μουσική είναι υπέροχη, ένα μίγμα από indie rock και όμορφη ακουστική μουσική. Σε κάποιο σημείο- και υπάρχουν αρκετά- καθόμουν απλώς να ακούω το OST ενώ ο χαρακτήρας ήταν idle. Χαίρομαι πολύ που έχουν συμπεριλάβει το ΟST. Μετά το τέλος του πρώτο επεισοδίου, είμαι ενθουσιασμένος για τη συνέχεια. |
|
|
|
Post by moogle on Jan 24, 2016 13:24:07 GMT 2
Στην ίδια φάση βρίσκομαι κι εγώ, αν και δεν έπαιξα τόσο πολύ. Το σημείο στο οποίο πραγματικά "κλίκαρα" με το παιχνίδι και μπήκα "in the zone" ήταν με το που η Max βγαίνει από την τάξη και αντικρίζει το χάος που επικρατεί στους διαδρόμους του κολεγίου. Η όλη αμηχανία του κοινωνικά απροσάρμοστου εφήβου αποτυπώνεται με έναν ιδιαίτερο όμορφο και ρομαντικό τρόπο, ενώ η σκηνοθεσία και η όλη αισθητική βοηθάει αρκετά στην επίτευξη αυτού του αποτελέσματος. Βρίσκομαι στο σημείο που η Max επιστρέφει στα dormitories της, μιλάμε δηλαδή για μιάμιση ώρα gameplay, οπότε επιφυλάσσομαι να επεκταθώ περισσότερο. Οι επιλογές που έκανα ως τώρα είναι οι εξής: Κατέδωσα τον Nathan στο διευθυντή και στο πιτσιρίκι στο προαύλιο. Υπέγραψα το petition κατά της εγκατάστασης καμερών, αν και ξέρω ότι θα μου βγει σε κακό Περισσότερες εντυπώσεις σύντομα. |
|
|
|
Post by Burai Fighter on Jan 24, 2016 18:41:27 GMT 2
Μου άρεσε που έγραφα για την απουσία έντονων γεγονότων Μόλις ξεκίνησα το τρίτο επεισόδιο. Δε θα σας πω περισσότερα για την ιστορία και το πώς εξελίσσεται, αλλά το 2ο επεισόδιο με oδήγησε στο να φτιάξω και δεύτερο save- βασικά δεν βλέπω να αποφεύγω το replay. Πολύ θετικό πως οποιαδήποτε στιγμή, μετά το τέλος του εκάστοτε επεισοδίου, μπορείς να επαναλάβεις οποιοδήποτε σημείο θελεις για να συγκεντρώσεις όποια collectibles σου λείπουν- το λεγόμενο collectible mode. Στο πρώτο επεισόδιο, ήμουν ανυποψίαστος οπότε έχασα αρκετά, αλλά στο δεύτερο μου λείπανε εν τέλει μόνο δύο. Ελπίζω μόνο να μην εξελιχθεί σαν το Fahrenheit, που το είχα λατρέψει για τα 2/3 του και μετά απογοητεύτηκα τελείως. |
|
|
|
Post by Burai Fighter on Jan 25, 2016 2:53:08 GMT 2
Μόλις τελείωσα το τρίτο επεισόδιο... Δεν έχω λόγια, ειλικρινά. Προσωπικά κάθομαι και συλλογίζομαι πόσο πολύ φορτισμένος συναισθηματικά είμαι. wow... Μόλις προχωρήσετε τον τίτλο θα ήθελα να δω και τις δικές σας αντιδράσεις- εφόσον βιώσετε το ίδιο. Big Time Spoilers ακολουθούν, μην τα διαβάσετε εκτός κι αν έχετε τελειώσει το τρίτο επεισόδιο. Λοιπόν, στο τέλος του δευτέρου επεισοδίου η Kate απογοητευμένη ανεβαίνει στην ταράτσα από τoυς κοιτώνες θηλέων της σχολής και επιχειρεί να αυτοκτονήσει. Η Max χρησιμοποιεί την δυνατότητά της να γυρίσει το χρόνο, αλλά ξαφνικά ανακαλύπτει πως με προσπάθεια μπορεί να κινείται στο χώρο ενώ οι άλλοι παραμένουν ακίνητοι σε μια δεδομένη χρονική στιγμή. Μην τα πολολογώ μετά από έναν διάλογο που είχα με την Kate- κι ενώ την είχα στηρίξει όλες τις φορές που προέκυπτε κάτι- δεν κατάφερα να κερδίσω την εμπιστοσύνη της και αυτοκτόνησε... Τελικά, δεν άντεξα και ξαναέπαιξα πιο προσεκτικά τη σκηνή σε άλλο save file και την έσωσα τελικά. Παρ'ολ'αυτά είπα να μείνω σταθερός στο τελείως go with the flow πρώτο playthrough και συνέχισα κανονικά με την Kate νεκρή.
Στο τρίτο επεισόδιο, αναπτύσσεται πολύ περισσότερο η σχέση της Max με την Chloe( με αρκετούς υπαινιγμούς για το σεξουαλικό προσανατολισμό της δεύτερης) Ένα ακόμη ευχάριστο είναι πως βλέπουμε ακόμη περισσότερο τον χαρακτήρα της Chloe και τι κρύβεται πίσω από την οργισμένη έφηβη που ενοχοποιεί τους άλλους γύρω της για τα προβλήματά της. Μεγάλες αποκαλύψεις για το ποια ήταν η Rachel( βασικά μια πλευρά του χαρακτήρα της)καθώς και για το τι ρόλο παίζει ο Frank. Στο τελος του επεισοδίου που η Max εστιάζει στην φωτογραφία που είχε τραβήξει ο William το βράδυ πριν το δυστύχημα και με αυτό τον τρόπο επιστρέφει στο παρελθόν για να διορθώσει το τι συνέβη, ενθουσιαστηκα αλλά ήμουν παράλληλα και σκεπτικός για το τι θα συμβεί. Ήταν πολύ όμορφο να βλέπει κανείς μια πιο ανέμελη, χαρούμενη Chloe... Φυσικά όλα διορθώνονται και επιστρέφεις στο παρόν με τον William ζωντανό αλλά την Chloe τετραπληγική.
Εδώ να αναφέρω πως- προσωπική μου εκτίμηση- έπαιξε ρόλο πως όταν μπήκαμε στα κρυφά στο γραφείο του διευθυντή για να ανακαλύψουμε περαιτέρω στοιχεία για τον Nathan, την Rachel και την Kate, βρήκαμε κάποια χρήματα για τους ΑΜΕΑ του Blackwell και αποφάσισα να τα κλέψουμε για να ξεχρεώσει η Chloe τον Frank. Κάτι τέτοιο δεν το περίμενα ενώ και η σκηνή που αντικρίζεις πρώτη φορά την Chloe μετά την επιστροφή στο παρόν, είναι heartbreaking... |
|
|
|
Post by moogle on Jan 25, 2016 10:52:53 GMT 2
Πάλι καλά που ήρθα στο γραφείο πολύ νωρίς σήμερα... Βάζω στόχο να τελειώσω δουλειά στις 6 (ώρα Αγγλίας), ώστε να επιστρέψω σπίτι και να παίξω ένα τρίωρο γεμάτο (μέχρι να επιστρέψει και η γυναίκα από τα extra curricular της  ). Αύριο κυκλοφορεί witness, οπότε τα πράγματα αλλάζουν... |
|
|
|
Post by Alucard on Jan 26, 2016 6:13:58 GMT 2
Burai κι εγώ στο ίδιο σημείο σκέφτηκα να ρίξω replay για να αλλάξω το αποτέλεσμα,αλλά τελικά θα το συνεχίσω έτσι κι όπως πάει. Έχοντας τελειώσει το δεύτερο επεισόδιο,κάποιες επιλογές που έκανα: 1)Πότισα το φυτό,μόνο την πρώτη φορά.
2)Κατέδωσα το τσογλάνι στον διευθυντή.
3)Υπέγραψα για τη μη τοποθέτηση των καμερών.
4)Κατηγόρησα τη Chloe για το τσιγαριλίκι.Δεν μπορούσα να βρω πως να κρυφτώ με τίποτα.
5)Δεν πυροβόλησα τον τύπο που ζήταγε τα λεφτά.
6)Δεν έσωσα την Kate. Θα γράψω κι άλλα αν θυμηθώ,και αφού προχωρήσω κι άλλο. Η αλήθεια είναι ότι το πρώτο επεισόδιο δε μου πολυάρεσε.Επειδή έχω τη μανία να κάθομαι να διαβάζω τα πάντα,ο ρυθμός ήταν πολύ αργός,ενώ παράλληλα ήταν πολύ,πως να το πω,"αρτιστίκ" για τα γούστα μου.Ευτυχώς στο δεύτερο τα πράγματα βελτιώνονται αρκετά.Μου αρέσει πολύ που περνάει αρκετά μηνύματα,ενώ και το σενάριο αν και καλύπτεται από ένα μανδύα εφηβικής αφέλειας,είναι αρκετά σκοτεινό και έχει βάθος.Οι χαρακτήρες ως τώρα είναι καλογραμμένοι,χωρίς να λείπουν κάποια τυπικά κλισέ.Κάπου διάβασα πως τα 2 πρώτα επεισόδια είναι τα χειρότερα,οπότε αν όντως ισχύει,με περιμένουν πολύ ωραία πράγματα. |
|
|
|
Post by Alucard on Jan 31, 2016 17:36:24 GMT 2
Το τελείωσα χτες.Πολύ καλός τίτλος,του οποίου τα μηνύματα σου μένουν ακόμα και μετά το πέρας των τίτλων τέλους. Πολύ ωραίοι γρίφοι στα επόμενα κεφάλαια.Όχι τόσο πως θα περάσεις ένα σημείο,αλλά και πως θα σώσεις βοηθήσεις κάποιον. Στο τέταρτο κεφάλαιο που κάνεις την έρευνα ήταν ο αγαπημένος μου γρίφος.Μου άρεσαν επίσης και τα stealth sections.Γενικά τον ευχαριστήθηκα τον τίτλο.Μου πήρε περίπου 18 ώρες για το platinum.Οι φωτογραφίες ήταν όλες πολύ εύκολες,απλά ψάξιμο θέλανε και παράλληλα να βλέπεις λίγο το Journal. Στα του story.
Δεν έσωσα την άστεγη.
Δεν σκότωσα τον Pompidou.
Τα βρήκα με τον Frank χωρίς καυγάδες.
Έσωσα τη χοντρούλα που όλο ξεχνάω το όνομά της.
Ξεχνάω πολλά τώρα,οπότε ας πάω στο βασικό,τον τερματισμό που επέλεξα. Ζήσανε όλοι εκτός της Chloe. Να πω εδώ πως η σκηνή που ανακαλύπτω τον τάφο της Rachel και σπαράζει η Chloe,λυπήθηκα και ταυτόχρονα θύμωσα αρκετά.Όπως επίσης,θύμωσα και στο φινάλε,με την επιλογή που έπρεπε να κάνω.Και οι 2 σκατά ήταν.Σαπιόψυχο παιχνίδι.
Πάντως τον Jefferson τον υποπτευόμουν από την αρχή,αλλά όταν μου έβγαλε το όνομά του για να τον κατηγορήσω,δεν μπορούσα χωρίς στοιχεία. |
|
|
|
Post by Burai Fighter on Feb 1, 2016 0:57:17 GMT 2
Ωραίος. Εγώ το έχω αφήσει στο τέλος του 3ου επεισοδίου και θα το είχα ήδη τελειώσει αλλά επρεπε να λείψω για λίγες ημέρες. Μόλις επιστρέψω θα στρωθώ να το τελειώσω. Εν τω μεταξύ μου άρεσε μέχρι το τρίτο επεισόδιο τόσο πολύ ο τίτλος που εν τέλει αγόρασα και το Remeber Me σε physical copy- το είχα ήδη από την προσφορά του PS Plus αλλά οκ, άλλη η χάρη του physical.  |
|
|
|
Post by Alucard on Feb 1, 2016 5:10:37 GMT 2
Το τρίτο επεισόδιο παίζει να μου άρεσε λιγότερο απ'όλα. Πάντως το Remember Me κι εγώ παρόλο που το είχα στο Plus το πήρα retai. |
|
|
|
Post by moogle on Feb 3, 2016 23:12:42 GMT 2
Τέλος κι από εμένα... Τον Jeff κι εγώ τον είχα βάλει στο στόχαστρο, αλλά όντως το παιχνίδι δεν έδινε κάποιο συγκεκριμένο πάτημα για να τον υποπτευθείς. Περισσότερο το ένστικτο μιλούσε, παρά τα facts. Κατά την άποψή μου αυτό είναι στοιχείο ενός κακού αστυνομικού, μιας και κάτι θα έπρεπε να υπάρχει που να μας προδιαθέτει για το background του. Ο λόγος που τον υποπτευόμουν ήταν απλώς και μόνο το ότι όλοι οι άλλοιυ "κακοί" ήταν πολύ προφανείς.
Αυτά είναι ψιλά γράμματα βέβαια: το παιχνίδι το απήλαυσα όσο λίγους παρόμοιους τίτλους και σίγουρα το κατατάσσω ένα κλικ πάνω από το walking dead. Ειδικά η σκηνοθεσία στο τελευταίο επεισόδιο έδωσε ρέστα, αν και κάποιοι διάλογοι ήταν ελαφρώς περιττοί (ειδικά ο δακρύβρεχτος διάλογος με τον David).
Προσωπικά άφησα τους πάντες να πεθάνουν, μιας και μου φάνηκε η λογικότερη όλων των αποφάσεων. Και τα δύο κορίτσια είχαν κάποιο πρόβλημα κι έδειξαν πολλά στοιχεία εγωκεντρισμού, οπότε το μόνο που μου ταίριαζε σαν ολοκλήρωση του προφίλ τους ήταν η θυσία των πάντων ώστε να είναι επιτέλους μαζί. Πέραν τούτου οι επιλογές μου υπονοούσαν ένα ερωτικό παιχνίδι μεταξύ τους (κάτι που επίσης μου φάνηκε φυσιολογικό - κοινώς friendzoned ο Warren).
Αν θα το ξαναπαίξω; Όχι. Προτιμώ να δω εναλλακτικά βιντεάκια στο youtube. Συνολικά όμως με κράτησε για 18 ώρες (τόσες λέει το ρολόι του Steam) και το σίγουρο είναι ότι κάθε φορά που θα το βλέπω στο ράφι της βιβλιοθήκης μου, θα μου έρχονται στη μνήμη όλες οι επιλογές που έκανα και οι αντίστοιχες συνέπειες αυτών. Το προτείνω σε όλους. |
|
|
|
Post by Burai Fighter on Feb 10, 2016 3:34:44 GMT 2
Μόλις τελείωσα κι εγώ. Από τα πιο όμορφα νέας κοπής adventure που έχω παίξει. Να σημειώσω πως θα διαβάσω τις απόψεις σας, αφού τελειώσω το παρόν post, για να μην επηρεαστώ ιδιαίτερα, μιας και μόλις είδα τους τίτλους τέλους. Μου άρεσαν όλα τα επεισόδια αν και το επεισόδιο με την εναλλακτική πραγματικότητα νο1, όπου η Chloe είναι τετραπληγική ήταν αυτό που μου προκάλεσε την πιο δυνατή συναισθηματική αντίδραση. Το τέλος με βρήκε να θυσιάζω τελικά την Chloe για να σωθεί η πόλη, μιας και ο θάνατός της ήταν αναπόφευκτος. Σε όλες τις εναλλακτικές πραγματικότητες με τον ένα ή άλλο τρόπο καταλήγει νεκρή, πιθανώς και λόγω της συμπεριφοράς της- η οποία βέβαια στην τελευταία σκηνή χαρακτηρίζεται από αυταπάρνηση. Ήταν σίγουρα ένας πολύ ενδιαφέρων χαρακτήρας, ήταν απόλυτα λογικές και δικαιολογημένες αρκετές αντιδράσεις αλλά ορισμένες, αν και λίγες, παραήταν ανώριμες. Περισσότερο από όλες με ενόχλησε η αντίδρασή της όταν με πήρε τηλεφωνο η Kate και το σήκωσα- αξίζει κανείς να διαβάσει και το ημερολόγιο που κρατάει η Max, όπου την κράζει. Επίσης ενοχλητική ήταν η αντίδρασή της, όταν επιστρέφεις στο σημείο λίγο πριν το Vortex Club party όπου θέλει να βρει τον Nathan και τα ακούς και από πάνω όταν πας να της εξηγήσεις- αλλά εδώ οφείλω να ομολογήσω, πως η αντίδραση δικαιολογείται( μόλις είχε ανακαλύψει το θάνατο της Rachel) Θεωρώ πάντως πως το game τα καταφέρνει περίφημα στο να αποδώσει τα συναισθήματα που βιώνει ένας μέσος teenager και ιδιαίτερα στο σημείο λίγο πριν την ενηλικίωση. Γενικά οι σχέσεις των μαθητών και οι συμπεριφορές, δεν απέχουν και πολύ από αυτές που παρατηρούνται στην πραγματικότητα, ενώ κατάφερα να τοποθετήσω τον εαυτό μου στο συγκεκριμένο περιβάλλον με σχετική άνεση, αν και η διαφορά ηλικίας με τους πρωταγωνιστές είναι μια γενιά- η Max γεννήθηκε το 1995, εγώ είμαι του 1983 Επίσης μου άρεσε πάρα πολύ το μήνυμα που εμφανίζεται στο μενού και το οποίο παροτρύνει άτομα που έχουν βιώσει bullying κτλ να ενημερώσουν άμεσα κάποιον. Επίσης πολύ καλή ήταν η προσοχή στη λεπτομέρεια σε αρκετά σημεία. Πρόσεξαν ακόμη και τα ονόματα των ψυχιατρικών φαρμάκων που ορισμένοι από τους χαρακτήρες έχουν στα δωμάτιά τους. Ωραίες και οι αναφορές στην pop culture και ειδικά σε b-movies, cartoons etc. Τώρα για το time travel. Θεωρώ πως ήταν από τις ενδιαφέρουσες χρήσεις και ορθώς- όπως αλλωστε συμβαίνει και στο Back to the Future αν και από άλλη οπτική γωνία- δεν το παρατράβηξαν μιας και θα μπορούσαν να δημιουργηθούν αρκετά παράδοξα- ήδη η λογική cause- effect που ακολουθείται είναι σχετικά απλοϊκή. Επίσης αν κάποιος έχει δει την ταινία Butterfly Effect( από τις τοπ ενοικιαζόμενες όταν ήμουν φοιτητής), θα παρατηρήσει αρκετές ομοιότητες. Είναι από τα games του είδους που διασκέδασα πάρα πολύ. Ενδεικτικό πως σχεδόν κάθε επεισόδιο το έπαιζα σε ένα session. Ορισμένες σκηνές θα μου μείνουν χαραγμένες στη μνήμη για καιρό, όπως και αρκετοί από τους χαρακτήρες. Ειδικά οι nightmare scenes ήταν πολύ όμορφα σκηνοθετημένες, με αποκορύφωμα τις σκηνές με την Chloe, όπου προχωρώντας προς το τέλος, διέσχιζες ένα μονοπάτι όπου φωτίζονται μία μία οι στιγμές που ζήσατε μαζί. Άμεσα replay δε θα έριχνα, μιας και με το τελευταίο επεισόδιο κατάλαβα πως ορισμένες από τις αποφάσεις που έκανα, αν και ήταν φαινομενικά σημαντικές, εν τέλει δεν είχαν και τόσο τεράστιο αντίκτυπο. Για την ιστορία να αναφέρω πως μετά τον θάνατο της Kate, είχα ρίξει το φταίξιμο στον Jefferson, κυρίως για το ατσαλάκωτο του χαρακτήρα του, αλλά και για την ανεπάρκειά του σαν δάσκαλος. Επίσης να αναφέρω πως έχει φοβερό ενδιαφέρον να ακούς την αρχική διάλεξη του Jefferson, γνωρίζοντας επακριβώς το σχέδιό του για το Dark room. Φοβερό game, φοβερό OST. Σίγουρα κάποια στιγμή στο μέλλον θα το ξαναπαίξω, ενώ και το OST θα έχει τις επισκέψεις του στο ηχοσύστημα. Tώρα σχετικά με τον Jefferson. Επιμένω πως υπάρχουν αρκετά σημεία όπου γίνεται αντιληπτό το ιδιαίτερο του χαρακτήρα του, αλλά φυσικά με πολύ subtle hints. Το ζήτημα βέβαια είναι πως έχοντας δει το τέλος, πολύ δύσκολα θα ξαναπαρακολουθήσει με τον ίδιο τρόπο την πρώτη διάλεξη που δίνει, όπου μιλάει για σκοτεινές φωτογραφίες υπό συγκεκριμένες συνθήκες. Παράλληλα, μιλάει για τον χρόνο, για τις ταινίες του Χιτσκοκ και το τι έλεγε για την παγίδευση στιγμών στο χρόνο. Επιπλέον, αυτό το You're special, φαίνεται να υπονοεί πως ξέρει κάτι για τη δύναμη της Max? Επίσης μια απορία, η Rachel, είχε και αυτή τη δυνατόητα να ελέγχει το χρόνο? Ακόμη μια ερώτηση; εν τέλει με ποιον μιλούσε ο Jefferson στο κινητό του? Βtw αν δεν το έχετε κάνει, διαβάστε το ημερολόγιο της Max, εχει γίνει φοβερή δουλειά. Και το λέει κάποιος που βαριεται απίστευα πολύ να διαβάζει πολυσέλιδα βιβλία "μέσα" σε games. Προστίθεται στα studios που θα παρακολουθώ η Dontnod. Θα προσπαθήσω να βάλω άμεσα στο πρόγραμμα το Remember Me. Επίσης ορίστε και το teaser trailer από το υπό ανάπτυξη game Vampyr, το οποίο θα είναι rpg. |
|
_KH.png)
).
