|
Post by Burai Fighter on Nov 1, 2015 16:11:01 GMT 2
Κοίτα, είναι visual novel με τη προσθήκε ορισμένων πολύ ενδιαφέροντων μηχανισμών, οι οποίοι, δυστυχώς, δεν εξηγούνται επαρκώς. Ωστόσο μόλις αντιληφθεις πώς κυλάει η ανάκριση κτλ είναι μια χαρά και αρκετά arcade- rhythm game like- σε σημείο βέβαια να σκέφτεσαι τι πίνουν εκεί στην Ιαπωνία και δε μας δίνουν... Εδώ να πω, πως μόλις έφτασα στην πρώτη tutorial δοκιμασία- για να μην κάνω και spoil- δεν μπορούσα να καταλάβω ακιβώς τι έπρεπε να κάνω οπότε ανέτρεξα σε instructional video- γενικά η επεξήγηση είναι λίγο hit or miss στο tutorial, οπότε έχετέ το, όσοι θέλετε να ασχοληθείτε, στο μυαλό σας.( ευτυχώς παρατήρησα πως πολλοί περάσαν από παρόμοιο στάδιο γτ σκφτόμουν πως αρχίζω και σκουριάζω άσχημα και η αντίληψή μου φθίνει ) Το άσχημο με το είδος, κάτι που είχα αντιμετωπίσει και με τα Ace Attorney αλλά και Lux Pain και Layton, είναι πως όταν ανοίγω την κονσόλα να παίξω και είμαι κουρασμένος, ξαπλωμένος, πριν τον ύπνο, τι περισσότερες φορές κλείνουν τα μάτια μου και τελικά αποκοιμιέμαι. Πολλές φορές δλδ παίζοντας τα Ace Attorney στο DS πριν κοιμηθώ, ήταν 99% σίγουρα πως μέσα στο μισάωρο θα είχα αποκοιμηθεί- πιθανώς το διάβασμα ή η σχετικά lounge μουσική που παίζει στα "investigate crime scene" sections μου επέτειναν την υπνηλία Προσωπικά πάντως, έχω πλήρη επίγνωση του τι ζητώ από τίτλους του είδους- ένα διαδραστικό graphic novel- manga με πιθανώς κάποια ενδιαφέροντα mini games- action segments για να σπάει κάπως το wall of text.
|
|
|
Post by Alucard on Nov 4, 2015 22:09:48 GMT 2
Δεν έγραφα τόσο καιρό γιατί έχω αφήσει το Dark Souls σε hiatus και λέω θα ακούσω κράξιμο,αλλά δε γινόταν διαφορετικά.Με έψησε ένας φίλος να παίξουμε παρέα το Batman Arkham Knight οπότε και επικεντρώθηκα εκεί. Το τελείωσα μετά από 33 ώρες στο 95%.Για το 100% πρέπει να λύσω όλους τους γρίφους του Riddler και να βρω έναν πυροσβέστη ακόμα,αλλά το άφησα για να παίξω το AC Syndicate που με έκαιγε. Θα επιστρέψω με περισσότερες λεπτομέρειες για τον κάθε τίτλο,εκτός κι αν ψήνεστε να ανοίξουμε θέμα.Καλά για το AC δεν το κόβω,αλλά για το ΑΚ πρέπει.
|
|
|
Post by Burai Fighter on Nov 5, 2015 4:05:55 GMT 2
Κριμας για το Dark Souls, ειναι απαιτητικό game ειναι η αλήθεια. Πάντως θα σου πρότεινα- οκ ξέρω πως αυτο ειναι πολυτέλεια πλέον- να χώρας ενα 2ωρο καθε δεύτερη μέρα μιας και πραγματικά ακομη κι ετσι θα δεις αρκετά πράγματα και σίγουρα ακομη και σε ενα 40ημερο αν το απλώσεις στο πιο χαλαρο θα το ευχαριστηθείς. Επίσης περιμένω αναλυτικό ποστ για το Arkham Knight! Έφερα κάποια DVDs που ήθελα να ξαναδώ μεταξύ των οποίων το Batman Begins και κόλλησα παλι με τον Νυχτεριδακια.
|
|
|
Post by Burai Fighter on Nov 13, 2015 22:32:30 GMT 2
Λοιπόν, οι τελευταίες εβδομάδες εξελίσσονται σε προσωπικό gaming heaven. Παίξαμε σήμερα με τους deus και moogle ένα session Lara Croft: Temple of Osiris. Δεν έχω καμμία επαφή με το Guardian of Light, αλλά με τον συγκεκριμένο τίτλο πέρασα πολύ καλά και σε αυτό συνέβαλε τα μέγιστα και η παρέα, κουβέντα με τα παιδιά. Οι γρίφοι μου άρεσαν αρκετά, σε σημεία κολλούσα με το τι πρέπει να κάνουμε αλλά πάντα εν τέλει κάποιος έβρισκε τη λύση και τολμώ να πω, πως οι λύσεις ήταν αρκετά δημιουργικές. Από σενάριο κτλ δεν έπιασα παρα ελάχιστα ενώ όσον αφορά τους εχθρούς μάλλον σπέρναμε τον όλεθρο, μιας και μεγαλύτερος κίνδυνος ήταν οι εκάστοτε παγίδες και τα pits.( γενικά η isometric-3/4 view κάνει δύσκολο τον υπολογισμό των αποστάσεων) Game wise, το μόνο άσχημο είναι το lag που ήταν αισθητό κάποιες στιγμές- προσωπικα μέτρησα δύο φορές. Το game, όσο μπόρεσα να καταλάβω, είναι αρκετά διασκεδαστικό. Έχει αρκετά arcade feel, με multipliers για το dmg που μπορείς να κάνεις όσο δεν δέχεσαι εσύ ζημιά, με το loot από crates όπου μπορείς να κάνεις equip διάφορα items που βελτιώνουν τις δυνατοτητες του χαρακτήρα πχ speed increase( μηχανισμός σαν lite Diablo etc), ενώ και οι γρίφοι από όσο μου είπαν τα παιδιά προσαρμόζονται ανάλογα με τον αριθμό των παικτών. Το μόνο αρνητικό είναι πως μερικές φορές μας πέταγε τα tutorials- προσωπικά δεν είχα ασχοληθεί καθόλου πριν το session- και εκεί που διάβαζα, έτρωγα damage από εχθρούς Ευχαριστώ τα παιδιά για την παρέα και την κουβέντα, ευελπιστώ να το επαναλάβουμε σύντομα.
|
|
|
Post by Alucard on Nov 14, 2015 14:48:28 GMT 2
Αν θέλετε τέταρτο άτομο,count me in. Από κει και πέρα,συνεχίζω χαλαρά το AC Syndicate,τελείωσα ξανά το Uncharted 2 στο hard κι ετοιμάζομαι για το Crushing να τελειώνω με αυτό,ενώ τέλος ξεκίνησα εντελώς στο άκυρο το Super Mario Bros Deluxe το οποίο λογικά θα τελειώσω σήμερα-αύριο.
|
|
|
Post by Alucard on Nov 20, 2015 1:10:12 GMT 2
Τελείωσα Super Mario Bros Deluxe,Assassin's Creed Syndicate,A Game of Thrones.Ξεκίνησα The Order και λίγο Uncharted 2(crushing) επειδή είχε πέσει το δίκτυο και δε με άφηνε να παίξω το GOT.
|
|
|
Post by moogle on Nov 22, 2015 15:52:44 GMT 2
Εγώ περνάω μία φάση κλεισίματος ανειλημμένων υποχρεώσεων, οπότε τερμάτισα (100%) τα Transistor και Murasaki Baby. Το πρώτο το ευχαριστήθηκα τόσο πολύ που με το που άκουσα τα δύο-τρία πρώτα μουσικά κομμάτια, αγόρασα απευθείας το original OST ώστε να το προσθέσω στην ανερχόμενη game OST συλλογή μου. Το παιχνίδι το ίδιο ήταν εξαιρετικό (δεδομένης της ιδιαίτερης προσέγγισης της Supergiant Gamess, που δεν είναι για όλους) και προσωπικά δε με κούρασε ούτε στιγμή η ασταμάτητη προσθήκη νέων abilities και ο γεωμεντρικός πολλαπλασιασμός των συνδυασμών αυτών. Ίσως μάλιστα το ότι σε κάθε checkpoint είχα με κάτι καινούριο να παίξω με έκανε να συνδυάζω μονίμως νέους συνδυασμούς functions, οπότε και να μη βαρεθώ το παιχνίδι ούτε στο δεύτερο playthrough. Από την άλλη βέβαια, θα ήθελα πολύ να δω την Supergiant Games να δοκιμάζει κάτι διαφορετικό και να απομακρυνθεί από αυτό το γραμμικό design με το ιδιαίτερο narrative style και να αναπτύξει κάτι πιο open-ended με περισσότερες επιλογές στο πώς θα κινηθείς ως προς την εξέλιξη της ιστορίας. Το Murasaki ηταν μία ενδιαφέρουσα προσπάθεια, χωρίς να με συνταράξει φυσικά. Το Βιτα θεωρώ ότι έχω να προσφέρει αρκετά (τα έχουμε πει πολλάκις αυτά), αλλά προσπάθειες σαν το Escape Plan η το Murasaki δεν καταφέρνουν να αναδείξουν το μηχάνημα σωστά, μιας και το control scheme που επιβάλλουν στον παίχτη είναι αρκετά σύνθετο, ενώ το μηχάνημα το ίδιο, κακά τα ψέματα, ΔΕΝ προσφέρει ένα πρόσφορο έδαφος για touch control schemes. Είναι δύσκολο να το κρατάς με το ένα χέρι και με το άλλο να προσπαθείς να ελέγξεις παραπάνω από μία συνθήκες που τρέχουν στο παιχνίδι. Νομίζω το Tearaway το έκανε αρκετά πιο σωστά, αν κι επειδή δεν κατάφερνε ούτε εκείνο να διατηρεί ένα σταθερό frame rate, αυτό το 1-1 responsiveness που είναι τόσο (μα τόσο) απαραίτητο σε touch controls δεν επιτυγχανόταν. Αυτή τη στιγμή σκέφτομαι σε τι να επικεντρωθώ από αυτά που έχω ήδη ξεκινήσει. Ίσως κάνω μία επιστροφή στο The Witcher 3. Ή, απλούστερα, ίσως να περάσω μία ακόμα βόλτα από τα σοκάκια της Yharnam πάλι .
|
|
|
Post by Burai Fighter on Nov 22, 2015 20:49:42 GMT 2
Και εμένα το Transistor μου άρεσε πάρα πολύ, τόσο σεναριακά όσο και gameplay wise. Ίσως τώρα έχουν ωριμάσει οι συνθήκες προκειμένου να δοκιμάσω και το Bastion. Εγώ είμαι στα 2μιση playthrough στο Transistor και άνετα θα ολοκλήρωνα άλλα δύο. Η μουσική είναι πραγματικά πανέμορφη- συνδυασμός jazz, trip hop, ολίγη από post rock- και χαλαρά θα το αγόραζα και σε physical. Από την άλλη, αυτή η neo noir, neon sci-fi αισθητική είναι προσωπική μου αδυναμία- και αποδεικνύει για μία ακόμη φορά, πόσο πρωτοπόροι ήταν το Blade Runner και ο Ridley Scott.( εδώ αποτίουν φόρο τιμής ιδιαίτερα στην αισθητική του Blade Runner αλλά σε δεύτερο επίπεδο και στην ουσία του Do androids dream of electric sheep?) Gameplay wise, δεν έχω να προσθέσω πολλά στα όσα έγραψε ήδη ο moogle. Θα το χαρακτήριζα μια μίξη turn based και action/ hack and slash όσο περίεργο κι αν ακούγεται. Επιπλέον απαιτεί, ιδιαίτερα με ενεργοποιημένα όλα τα limiters, πολύ καλή γνώση και χρήση και των δύο. Φυσικά αποκτώντας τις ίδιες ιδιότητες δύο ή και τρεις φορές μπορείς να παίζεις σε God mode- γι αυτό ακριβώς το λόγο, επιβάλλεται, imho, η χρήση των limiters.
Ειλικρινά, αν κάποιος πρόκειται να ασχοληθεί, θα πρότεινα το δεύτερο playthrough να το πάει εξ ολοκλήρου με ενεργοποιημένα τα limiters- ή έστω τα περισσότερα, εγώ το πήγα με όλα τέρμα- γιατί διαφορετικά το battle system δε δείχνει ούτε τα μισά από όσα έχει να δώσει και οι μάχες φαντάζουν περίπατος. Σκέψου πως τα trophies, σε μένα προέκυψαν απλώς παίζοντας το game- αφού πήρα platinum και δεν το κατάλαβα.
Bασικά χάρηκα που με πείσατε και του έδωσα και δεύτερη ευκαιρία γιατί εξελίχθηκε σε έναν απο τους καλύτερους indie τίτλους που έχω παίξει.
|
|
|
Post by Burai Fighter on Nov 29, 2015 23:51:13 GMT 2
Τελείωσα, μετά από απειρα χρόνια( νομίζω γυμνάσιο), το Gargoyle's Quest! Είχα κολλήσει τότε, στο προτελευταίο boss αλλά αυτή τη φορά βγήκε άνετα και ειδικά το τελευταίο ήταν pushover. Ok, παρά τα όσα μπορεί να διαβάσει κανείς και nostalgia aside, το game δεν έχει γεράσει καθόλου καλά. Μονότονη αν και ατμοσφαιρική μουσική, πολύ frustrating placement των εχθρών που απαιτεί την απόλυτη απομνημόνευση του εκάστοτε level, οριακά άλματα, ανόητες action random battles, μια μετάφραση που είναι στα όρια του ακατανόητου( έψαχνα και δεν υπερβάλλω μια ώρα για να βρω σε κάποιο σημείο πώς να συνεχίσω το story) και όλα αυτά φυσικά συμβάλλουν στην αύξηση της διάρκειας του τίτλου. Ευτυχώς το 3DS έχει quicksaves και σώζεται πολύ εύκολα η κατάσταση. Αλλά με τόσα καλά 2d games που κυκλοφορούν σήμερα, απλώς παραμένει ένας μέτριος προς καλός τίτλος( το δεύτερο με equipped τα nostalgia glasses )- τα δυο sequel το αφήνουν πίσω, ιδιαίτερα το Demon's Crest που είναι και από τους πιο underrated τίτλους του SNES. Επιπρόσθετα παράλληλα με το Destiny και ενώ προσπαθώ να πάρω απόφαση να ξαναμπώ στον κόσμο του Bloodborne, είμαι στο 5ο κεφάλαιο στο Danganronpa( ω ναι το ξαναέπιασα εκεί ακριβώς που το είχα αφήσει και έχω λιώσει εδώ και ένα πρπ 48ωρο) Δε θα γράψω πολύ περισσότερα γιατί δε θέλω να το χαλάσω σε όποιον σκέφτεται να το πιάσει. Απλώς να έχετε διαθέσιμο ένα τρίωρο τουλάχιστον για την κάθε chapter γιατί αν πωρώνεστε, όσο εγώ θα θέλετε να δείτε το τέλος. Δεν αναφέρομαι περαιτέρω σε χαρακτήρες, γιατί ό,τι και να πεις για το game, είναι εν δυνάμει spoiler. Αυτό που μπορώ να πω, είναι πως υπάρχει διάχυτη η ιδιαιτερότητα των γιαπωνέζων, ενώ ορισμένες, ας πούμε, "καταστάσεις" φέρνουν στη wtf λογική του Phoenix Wright( κοινώς ξέρεις τι γίνεται, αλλά σου επιβάλλεται να προχωρήσεις με ένα προκαθορισμένο τρόπο) All in all, ίσως το πιο ενδιαφέρον "game" που έχω παίξει στο Vita, εδώ και πολύ καιρό- και αναφέρoμαι κυρίως σε exclusives. Βασικά, πλέον το Vita- αν εξαιρέσουμε τους cross platform τίτλους- όσον αφορά τα platform exclusives, χρωστάει πολύ στη j scene, με όλα τα καλά και κακά της- πχ οριακά hentai τίτλοι, τα κλασικά Atelier, οι niche, μερικές φορές δευτεροκλασάτοι, low budget τίτλοι της NIS etc Βέβαια, το Danganronpa 3 θα κυκλοφορήσει και σε PS4, αλλά πιστεύω τέτοιο τίτλοι προσφέρονται για portable- ακόμη και το Stein's Gate μετάνιωσα που το είχα προπαραγγείλει για PS3 :/
|
|
|
Post by Alucard on Nov 30, 2015 14:09:55 GMT 2
Σήμερα αύριο τελειώνω με το Crushing στο Uncharted 2 και θα ξεσυνδέσω το PS4,για να κατεβάσω X360 και WiiU.Το PS3 θα παραμείνει,διότι ήρθε η ώρα να συνεχίσω το Dark Souls.Να δω αν μέχρι να φύγω θα το τελειώσω ή όχι,μέχρι τα τέλη Απριλίου δηλαδή. (puke) Παράλληλα λέω να ασχοληθώ λίγο με Super Mario Maker & Yoshi's Wooly World όποτε τα βρίσκω σκούρα στο Dark Souls.
Καθώς έκανα scroll down είδα ότι χρωστάω ένα αναλυτικό ποστ για το Arkham Knight,το πρόβλημα είναι ότι τώρα που έχει περάσει ο καιρός,κι επειδή είναι το μοναδικό παιχνίδι που έπαιζε κι ένας φίλος και το έχουμε υπεραναλύσει,δεν ξέρω τι να πω.Θα δω εν καιρώ.Πάντως το μόνο σίγουρο είναι ότι το καταευχαριστήθηκα,μου άρεσε πάρα πολύ και είναι το πρώτο από τα 4 παιχνίδια της σειράς που έκανα όλα τα sidequests εκτός των γρίφων που βαριέμαι απίστευτα να τους ψάχνω που βρίσκονται και να σκανάρω random αντικείμενα για να βρω τη λύση.Πάντως,υπάρχει τρελή έμφαση στο Batmobile κάτι που λογικό ήταν κάποιους να τους χαλάσει όμως ΙΜΟ,ότι είχαν να δώσουν το δώσανε στα προηγούμενα,οπότε εδώ κάνανε το βήμα μπροστά και το Batmobile χρησιμεύει σε γρίφους,μάχες,εξερεύνηση κλπ.Γενικά έχει γίνει πολύ καλά η χρήση του αν και όχι με φειδώ.Αυτό που θα ήθελα σίγουρα όμως και δεν έχει ο τίτλος,είναι boss fights με την παραδοσιακή έννοια του όρου.Αυτά για μια γρήγορη ανάλυση.
|
|
|
Post by Burai Fighter on Nov 30, 2015 20:30:25 GMT 2
Ε μέχρι τέλη Απριλίου τελειώνεις όλη την τριλογία που λέει ο λόγος Στα δικά μου, τελείωσα το Danganronpa. Φοβερό visual novel, ίσως κοντράρει το Phoenix Wright, δεν το ξεπερνάει όμως λόγω χιούμορ, όσον αφορά τους χαρακτήρες. Καιρό είχα να παίξω game, με τόσο πολλούς αξιομνημόνευτους χαρακτήρες- σε σημείο δλδ να μπορώ να ανακαλώ τα ονόματά τους και τον χαρακτήρα τους μετά το πέρας του game, αλλά πιθανολογώ και σε μεταγενέστερο χρονικό διάστημα. Φυσικά, να αναφέρω πως δεν κατάφερα να τελειώσω τίτλους όπως το 999( γιατί έχει λάβει εξίσου καλές κριτικές όπως και το Virtue's Last reward) γιατί δε με κράτησε ή δεν ήμουν στο κατάλληλο mood, αλλά με το Danganronpa θα ήθελα να δω πού το πάνε με τη σειρά και να ασχοληθώ σε βάθος χρόνου και με το δεύτερο ή και το τρίτο. Τώρα αγρανάπαυση για λίγες ημέρες και χαλαρή ενασχόληση με το School Mode.
|
|
|
Post by Alucard on Dec 8, 2015 19:56:11 GMT 2
Έχω λιώσει με Super Mario Maker,Driveclub και σήμερα λογικά θα τελειώσω το Yoshi's Wooly World.Όσοι το έχετε και δεν το παίξατε ακόμα σας προτείνω να σπεύσετε.Ειδικά για Χριστούγεννα,είναι τέλειοκαι μάλιστα ο 7ος κόσμος είναι γεμάτος χιόνια,πάγους κλπ. Από αύριο λέω να ξαναπιάσω το Dark Souls επιτέλους που όλο το αναβάλλω,ενώ τη multiplayer beta του Uncharted 4 την είδα ελάχιστα και την έβγαλα από βαρεμάρα.Δεν το έχω με τα online multiplayer,δεν τα μπορώ.Άμα ήταν couch multiplayer θα γούσταρα αλλιώς.
|
|
|
Post by deus on Dec 8, 2015 23:40:41 GMT 2
Ξεμπερδεύω σιγά σιγά με το bloodborne,δύο περιοχές μου έμεινε να τελειώσω για το τελειώσω για τελευταία φορά και να πάρω την πλατίνα. Παράλληλα παίζω χαλαρά χαλαρά shovel knight (ένα μισάωρο προτού κοιμηθώ) καμιά πίστα στο shovel knight για 3ds (φανταστικό πλατφορμ, παίξτε το όλοι όσοι θέλετε ένα εξαιρετικό 2d platform) και jak and daxter. Αποφάσισα να τελειώσω την τριλογία jak and daxter. Παρόλο που έχω παίξει το πρώτο τζακ ένα πεντάωρο το έχω ήδη φτάσει στο 50%, πολύ μικρό παιχνίδι. Πάντως το χαίρομαι πολύ, είναι απλό πλατφορμ, στο στιλ του μαριο64(μαζεύω συγκεκριμένο αριθμό αντικειμένων,ανοίγει η επόμενη περιοχή) αλλά ευχάριστο και πολύ διασκεδαστικό, ανυπομονώ να το τελειώσω για να πιάσω τα επόμενα που από ότι ακούω είναι εξαιρετικά.
|
|
|
Post by Burai Fighter on Dec 11, 2015 14:06:33 GMT 2
To πρώτο jak είναι φανταστικό παιχνίδι, αλλά έχει αρκετά σπαστικά σημεία, ωστόσο και εγώ το διασκέδασα πάρα πολύ. Προσωπικό αγαπημένο μου, όχι μόνο της σειράς αλλά και σαν game γενικότερα, είναι το δεύτερο που το είχα τελειώσει 100% στο PS2 και μάλιστα μέσα σε τρεις ημέρες - άλλες εποχές. Είναι και το δεύτερο πολύ πολύ καλό game, έχει ένα πολύ καλοδουλεμένα hub, ωστόσο κάποια difficulty spikes μου είχαν σπάσει τα νεύρα. Με το που είχα βρει το τρίτο σε καλή τιμή το αγόρασα με κλειστά τα μάτια, αλλά ήταν σχετική απογοήτευση μιας και αυξήσανε πάρα πολύ τα racing- action στοιχεία και περιόρισαν τα platform. Ωστόσο αν και είχα ξεκινήσει κι εγώ την τριλογία στο HD remake, μετά τον πρώτο τίτλο και το εξαντλητικό του collectathon, δεν είχα κουράγιο να πιάσω καπάκι και τον δεύτερο. Γενικά και οι τρεις exclusive σειρές της SONY- Jak, Sly και Ratchet είναι πολυ καλοί τίτλοι, με τα Jak και Ratcher( για εμένα πάντα)να έχουν ένα προβάδισμα. Αν δεν το έχεις κάνει, τσέκαρε και το Daxter για το PSP, εμένα με είχε ενθουσιάσει. Επίσης, για να το βγάλω και απο το σύστημά μου , πολύ καλός και αδικημένος τίτλος είναι το Sphinx and the Cursed Mummy. To είχα τελειώσει στο Gamecube( πολύ καλό pad για platformers αλλά και πολύ καλή έκδοση) Κρίμα που δεν τελειώσαν ποτέ την ιστορία, μιας και πήγαινε για τριλογία... Μακάρι να μπορούσαν να το κυκλοφορήσουν σε HD.( μετά την χρεωκοπία της THQ, ποιος ξερει πού πήγανε τα δικαιώματα) ΕDIT: Ξέχασα να αναφέρω, πως πέραν του Destiny, ξεκίνησα playthrough στο Crimson Shroud. Είμαι στις 2-2μιση ώρες περίπου και όπως θα καταλάβετε όσοι έχετε ολοκληρώσει τον τίτλο, δηλώνω για ακόμη μία φορά ενθουσιασμένος ενώ παράλληλα ο Matsuno αποδεικνύει πως με ελάχιστα μέσα μπορείς να φτιάξεις κάτι τόσο όλοκληρωμένο. Το story, δεν είναι κάτι που δεν έχω ξαναδεί και πιστεύω ξέρω περίπου προς τα πού θα κινείται, αλλά η απόδοση των διαλόγων και των χαρακτήρων μέσω του κειμένου( φανταστική η μετάφραση)κάνουν ακόμη και western rpg τιτλους να ζηλεύουν. Ουσιαστικά το game ειναι φόρος τιμής του Matsuno στα board games/ rpgs. Turn based μάχες με χρήση ζαριών( 4d, 6d, 8d κοκ)για καθορισμό των αποτελεσμάτων των εκάστοτε εντολών. Δεν υπάρχει καθόλου leveling, βασίζεσαι μόνο στον νεο εξοπλισμό που βρίσκεις είτε από τις μάχες είτε από chests. Πολύ ενδιαφέρον πως δεν μπορείς να πάρεις όλα τα spoils( κάθε spoil κοστίζει και έχεις έναν πεπερασμένο αριθμό πόντων που μπορείς να ξοδέψεις μετά το πέρας της μάχης) Το battle system, βασίζεται στο dice rolling, σε buffs-debuffs και σε chain reactions που σου χαρίζουν επιπλέον dices. πχ υπάρχει μια λογική ακολουθία των επιθεσεων που εξαρτάται από την φύση της επίθεσης πχ μια blizzard attack δεν μπορεί να ακολυθείται από fire, μια light από dark etc Έτσι αν φτιάξεις ένα chain από στοιχεία χωρίς να σπάει πετυχαίνεις ένα combo( πχ aero, fire, light, ice, dark) και κερδίζεις ανάλογα με το βαθμό του combo ένα επιπλέον 4d, 6d etc dice. Αυτά τα dices μπορείς να τα χρησιμοποιήσεις εν συνεχεία για να ενισχύσεις μια επίθεση. πχ ας πούμε πως είσαι blinded οπότε έχεις ένα attack accuracy στο 45%, μπορείς να κάνεις assign ένα ζάρι στο accuracy του attack και να αυξήσεις το accuracy στο 80 η και 90%!! Ακούγεται περίπλοκο αλλά είναι ένας πολύ ενδιαφέρον μηχανισμός, εξηγείται αρκετά καλά και εν τέλει, όπως με όλα τα υπόλοιπα games του Matsuno, εν τέλει γίνεται δεύτερη φυση. Αποκάλυψη το game, μέχρι στιγμής ανώτερος τίτλος τόσο από το Liberation Maiden όσο και από το Attack of the Friday monsters( που both είναι άψογοι τίτλοι, ειδικά το δεύτερο)
|
|
|
Post by deus on Dec 13, 2015 1:14:08 GMT 2
Το jak το έχω προχωρήσει πολύ, το έχω φτάσει στο 83%, το τελειώνω σε λίγο. Πολύ καλό παιχνίδι, το χαίρομαι πολύ. Κάποια σημεία είναι όντως λίγο κουραστικά( όπως το σημείο στην σπηλιά με τις αράχνες που πρέπει να πηδάς από τον ένα στύλο στον άλλο) αλλά δεν είναι υπερβολικά, με λίγη προσπάθεια βγαίνουν. Ανυπομονώ να δω και τα άλλα 2 jak!
Το crimson shroud είναι αριστούργημα, είναι μικρό σε διάρκεια παιχνίδι αλλά είναι εξαιρετικό απλά και με πανέξυπνους μηχανισμούς. Πάντως το σενάριο έχει μεγάλη ανατροπή στο τέλος, μόλις πέσουν τα credits θα δεις... Εγώ προσωπικά έμεινα με ανοιχτό το στόμα, μόλις το τελειώσεις γράψε εντυπώσεις.
Επίσης, πλησιάζω στο τέλος του τρίτου playthrough του bloodborne.
|
|