Bloodborne

[moogle]

ΟΚ έχω προσπαθήσει και τις δύο τακτικές κι έχω αποτύχει άπειρες φορές. Βέβαια τώρα ξέρω πολύ καλύτερα τα attack patterns της, οπότε λέω να πάω για τις αραχνούλες πρώτα και μετά για την Rom. Φτάνω πολύ εύοκλα στην τρίτη της μορφή, αλλά έχοντας τις αράχνες από το 2ο και 3ο stage γύρω μου, ενώ προσπαθώ να κάνω evade τα χτυπήματα της Rom δε λειτουργεί ιδιαίτερα καλά.

Ελπίζω την επόμενη φρά που θα τη βάλω να τα καταφέρω. Το video σου με ενέπνευσε .

[Alucard]

Δεν βλέπω τη μάχη,αλλά ακόμα θυμάμαι τα νεύρα που είχα με την Armor Spider στο DesS.Είχα διαβάσει τακτική με τόξο από μακριά και το safe spot αλλά κάτι ότι μου φαινόταν ακριβό να πάρω τόσα βέλη για να καταφέρω να την βγάλω κάτι ότι δεν είχα υπομονή,την έπαιξα με σπαθί και ασπίδα από κοντά,μου πήρε κάνα 2ωρο να ψοφάω και να ξαναδοκιμάζω,αλλά στο τέλος την έβγαλα.Οπότε,μην λιποψυχάς,θα τα καταφέρεις αργά ή γρήγορα.

[moogle]

Αει στο διάολο .

Το τι επακολουθεί με άφησε άναυδο, για μία ακόμα φορά. Ο κόσμος του παιχνιδιού είναι σίγουρα μικρότερος από ότι του Dark souls, αλλά υπάρχει μία ιδιαίτερη ενότητα μεταξύ των περιοχών και του πώς εξελίσσεται η ιστορία με το πέρασμα του χρόνου. Επικρατεί επίσης μία δυναμική αλληλεπίδραση με τους διαφόρους NPCs (κρυμμένους και μη κρυμμένους) που δεν την έχουμε ξαναδεί στη σειρά.

[nooto]

Χαχαχαχαχαχα αντε ωραιος!

Σε οτι αφορα τον κοσμο συμφωνω απολυτα, ειναι πολυ μικροτερος απο αυτον του Dark Souls (μιλαμε περισσοτερο για μια πολη και λιγοτερο για εναν κοσμο) αλλα ταυτοχρονα πολυ πιο συμπαγης και πλουσιος περιεχομενου. Στο δευτερο playthrough εχω ασχοληθει παρα πολυ με την γεωμετρια του Bloodborne και η αληθεια ειναι οτι δεν εχω δει κατι παρομοιο σε κανενα παιχνιδι... Θελω να το τελειωσετε και εσεις προκειμενου να αρχισω να μιλαω γι'αυτο, πιθανον να κανω και καποια videos με τη συγκεκριμενη θεματικη.

Σε οτι αφορα το σεναριο και μιας και τελειωσες και με την Rom (δικες μου ερμηνειες και μεχρι εδω που εχεις φτασει),

SPOILER: Click to show

Πιστευω οτι κομβικο κομματι ειναι το cutscene με τον willem (ο τυπος στην καρεκλα πριν τη Romm) και τον laurence (ενας απο τους φοιτητες του πανεπιστημιου) μετα την μαχη με την Amelia. Θεωρω οτι δασκαλος (willem) και μαθητης (laurence) ηθελαν να φτασουν κοντα με καποιο τροπο και να κατανοησουν τους old ones με τον πρωτο να διαλεγει τη μελετη των στοιχειων που βρεθηκαν στο tomb of the gods και τον δευτερο στην αμεση χρηση τους (old blood). Ετσι ο willem ακολουθησε τον αργο δρομο της μελετης και της αυξησης του insight (γι αυτο και η τρελα με τη συλλογη ματιων) που σου δινει μια νεα οπτικη για τον κοσμο (κατι που το καταλαβαινεις και εσυ απο το χαρακτηρα σου καθως οσο ανεβαινει το insight αρχιζεις και βλεπεις πραγματα που πριν δεν ηταν ορατα) μενοντας κλεισμενος στο byrgenwerth και το πανεπιστημιο του, μην αφηνοντας τα μυστικα να διαρευσουν προς τα εξω (διοτι ο ιδιος φοβοταν τα πιθανα αποτελεσματα της ερευνας) σφραγιζοντας ετσι το byrgenwerth απο την Yharnam μεσω του Hidden Woods, ενω ο laurence εγκατελειψε το byrgenwerth και εφτιαξε το healing church με σκοπο να χρησιμοποιησει το old blood και τις θεραπευτικες του ιδιοτητες δινοντας το στους κατοικους  της Yharnam (ως αλλος προμηθεας). Οσο χρησιμοποεις ωστοσο το old blood μειωνεται το insight και αυξανεται το beasthood (αυτο φαινεται και απο τα stats του χαρακτηρα σου) κατι που οδηγησε τους ανθρωπους εν τελει στο να μετατραπουν σε τερατα αλλα και στο old yharnam event. Προκειμενου ο laurence να αποκρυψει οτι η οπτικη του ηταν λαθος, χρεωσε το old yharnam event σε μια ασχετη ασθενια, το απομονωσε σφραγιζοντας την πολη και βαζοντας της φωτια και ταυτοχρονα εφτιαξε και καποια σωματα μεσα στο healing church προκειμενου να μελετησει αλλα και να καταπολεμησει την ασθενεια (ενα απο αυτα τα σωματα ειναι και οι hunters) ωστε να προλαβει την εξαπλωση της και στην υπολοιπη Yharnam.

[moogle]

Ξεκινησα να διαβαζω αλλα αποφασισα να σταματήσω μιας και δεν εχω αρχισει ακομα να ενώνω τις κουκιδες για να βγαλω ακρη του τι συμβαίνει... Θα επανέλθω σε αυτο το θεμα οταν με το καλο το τερματίσω .

Εγω μπήκα στην Yahar' gul και δεν μπορω να πω οτι ημουν προετοιμασμένος για αυτο που με περιμενε. Μου πηρε αρκετα play sessions για να προσαρμοστώ στην τρέλα που επικρατεί σε αυτην την περιοχή, οπως επισης κι αρκετή ωρα να συμφιλιωθώ με την ιδεα οτι μετα το δευτερο lamp post επρεπε να αντιμετωπίσω οχι εναν, ουτε δυο, αλλα τρεις hunters... Τους οποίους τελικα κι απέφυγα τρέχοντας σαν κότα και φτάνοντας τελικα στο shortcut για το πρωτο lamp post, μετα απο μια ομολογουμένως παράτολμη βολτα στους δρόμους της πόλης, μιας και δεν ηξερα που στο καλο να παω με ολα αυτα τα περιεργα πλάσματα που συνδύαζαν hounds, spiders, skeletons και mimics...

Βρηκα κι ενα bath καποια στιγμη το οποιο δεν καταλαβα ακριβως τι ρόλο βαράει, περαν του οτι κανει ολα τα τέρατα πολυ πιο επιθετικά... Εν παση περιπτώσει, άρρωστη περιοχή που παιζει με τα νευρα σου.

Πηγα και στη σχολη και μετέπειτα στο nightmare frontier, οπου το οαιχνιδι με βάζει να πολεμήσω εναν αλλον παίχτη και μονίμως χανω. Δεν εχω την απαιτούμενη υπομονή για να παιξω σωστα, ή ισως απλα να μην ειμαι τοσο καλος. Πρεπει να επιστρέψω καποια στιγμη και στο δάσος μιας κι άφησα μια υπόγεια περιοχή με μολυσμένα νερά ανεξερεύνητη.

Απο εξοπλισμό αποφασισα να εχω το όπλο με τον κεραυνό ως δευτερεύον, το ludwig's sword με fire damage ως βασικό και το rifle spear ως Τρίτη επιλογη σε περιπτωση που τα δυο πρωτα δε με βολεύουν. Αντίστοιχα τα εχω +3, +7 και +6.

Τι να πω, αισθάνομαι οτι με το ζορι επιβιώνω :Ρ .

[moogle]

Τέλος και με τον The One Reborn. Μάλλον έφτασα επιτέλους στην τελική περιοχή του παιχνιδιού, αν κι έχω αφήσει κάποια σημεία τελείως ανεξερεύνητα. Για παράδειγμα, δεν έχω επισκεφτεί ακόμα την υπόγεια δηλητηριώδη λίμνη κάτω από τα δάση, ενώ για κάποιο λόγο δεν έχω βρει τρόπο να ανοίξω την πύλη δίπλα στο Iosefka's clinic στην αρχή του παιχνιδιού. Προφανώς δεν έχω μπει καν στην κλινική .

[moogle]

Nooto, μου λείπεις ρε, που είσαι;;;

Εκεί που έλεγα ότι δε μου μένει τίποτα να δω στο παιχνίδι, ανακάλυψα το Upper Cathedral Ward και το Cainhurst Castle κι έμεινα άφωνος με το πόσο δεμένα είναι όλα μεταξύ τους. Το ζήτημα είναι ότι εκεί που νόμιζα ότι θα τις έχω άνετα αυτές τις περιοχές (μιας και πήγα αρκετά καθυστερημένα, ειδικά στο Cainhurst Castle), άρχισα να χάνω από απλούς εχθρούς. Τι να πω... δε με βλέπω να ηρεμώ μέχρι να το τερματίσω .

[nooto]

Χαχαχαχα ειχα κανει ενα μεγαλο post τις προαλλες αλλα το εχασα κατα λαθος, σου ελεγα να μην μπεις ακομα στο nightmare of mensis (απιστευτη περιοχη και πολυ imba ) και να πας πρωτα για upper cathedral, cainhurst και nightmare frontier (αν δεν εχεις μπει με tonsil stone). Ειναι περιοχες που παιζει να τις χασεις τελειως και μου θυμισαν το παλιο καλο Dark Souls (ειδικα το πως μπαινεις στο cainhurst). Btw αν πας στο hemwick (στον γκρεμο στο τελος του επιπεδου που ειναι τα σκυλια και παιρνεις το Rune) βλεπεις στο βαθος το cainhurst castle και οτι συνδεοταν με το hemwick witch chappel. Το ιδιο και για nightmare fronitier με nigthmare of mensis καθως και για τη γεφυρα στο upper cathdral που ειναι ακριβς πανω απο εκει που πολεμησες την Amelia. Σου λεω η γεωμετρια δεν υπαρχει. Τελος, το cainhurst δεν εχει castlevania vibe?

[moogle]

Πλέον έχω επισκφτεί και τις τρεις περιοχές και είμαι στο boss battle στο Cainhurst. Tελικά το Cainhurst αποδείχθηκε σχετικά εύκολη περιοχή, με μοναδική εξαίρεση τα πραγματικά πολύ ισχυρά τέρατα που συναντάς έξω από το κάστρο. Κάτι η ευελιξία τους, κάτι τα απρόβλεπτα attack patterns τους, μου πήρε αρκετές προσπάθειες να καταλάβω πώς ακριβώς να τα πολεμήσω αποτελεσματικά, χωρίς να ξοδεύω αρκετά blood vials.

Η ατμόσφαιρα είναι πραγματικά επιβλητική και σε καθηλώνει σε ορισμένα σημεία. Η σύγκριση με τα Castlevania νομίζω ότι είναι πολύ έγκυρη, ιδίως στους πάνω ορόφους που πολεμάς τα φαντάσματα γυναικών και τα gargoyles. Πρέπει να ομολογήσω ότι αισθάνθηκα μία έντονη αμηχανία όταν έφτασα στον τρίτο επίπεδο, όπου έρχεσαι αντιμέτωπος με τις αποκεφαλισμένες γυναίκες που σε ακινητοποιούν με τις κραυγές τους. Κάτι οι απόκοσμες κραυγές, κάτι η λύπη στο όλο στήσιμο των συγκεκριμένων σιλουετών, κάτι το ότι σε πλησιάζουν αργά αργά, κρατώντας το κεφάλι τους στα χέρια τους... δεν ξέρω, η δομή της συγκεκριμένης περιοχής ήταν πραγματικά εκπληκτική. Διαισθάνομαι ότι κάτι πολύ κακό συνέβη σε αυτό το κάστρο, ειδικά από τη στιγμή που τα σετ πανοπλιών που βρίσκεις υποδηλώνουν ότι υπήρξαν δήμιοι στην περιοχή που πιθανότατα τιμώρησαν τους ενοίκους (ή τους ανθρώπους που ζούσαν σε αυτό) για κάτι που μου διαφεύγει αυτή τη στιγμή.

Να σε ρωτήσω, ποια είναι η στρατηγική που ακολουθείς με τα όπλα; Εγώ έχω μονίμως κάποιο elemental στα όπλα μου, αλλά δεν έχω καταλάβει ποιοι εχθροί έχουν αδυναμία σε τι. Υποθέτω ότι, σε γενικές γραμμές, τα beasts είναι susceptible σε fire επιθέσεις, οι άνθρωποι σε bolt και το non-elemental απλώς κάνει σταθερό damage στον οποιονδήποτε. Γνωρίζεις καλύτερα πώς λειτουργούν οι μηχανισμοί στο συγκεκριμένο ζήτημα;

Επίσης, το kin σε τι ακριβώς απευθύνεται;

[nooto]

Κοιτα προς το παρον δεν ακολουθω καποια συγκεκριμενη στρατηγικη αλλα το παω και εγω με δοκιμες. Γενικα παντως το bulid μου ευνοει τα elemental gems διοτι εχω το arcane αναμεσα στο 30-35 και επειδη το split πλεον του damage γινεται διαφορετικα απο τα souls (ολο το scaling περναει στο element στην ουσια) το κερδος ειναι σχετικα καλο.

Γενικα τωρα:

1) Τα fire οπλα εχουν οπως ειπες και εσυ beast bonus.
2) Το kin αναφερεται στο kin of the Cosmos που εχει να κανει με τους lovecraftian-alien-god like εχθρους (celestial enemies, rom κλπ). Αυτοι οι εχθροι δινουν bolt bonus. Αν θυμασαι σου ειχα πει στην Rom πχ να πας με tonitrus (το ιδιο ισχυει και για το boss στο upper cathedral).
3) Οι λοιποι εχθροι, ανθρωποι κλπ δεν ξερω ακομα αν μπαινουν σε καποια κατηγορια σε οτι αφορα τα defences τους.

Το tonitrus παντως με το buff παιρνει ενα απιστευτο boost και θεωρητικα ειναι το πιο δυνατο οπλο στο παιχνιδι αν το build το αξιοποιει. Προσωπικα βεβαια δεν εχω ασχοληθει μαζι του τοσο πολυ (ειμαι και ng+ οποτε θελει να επικεντρωθεις καπως αν θες να δεις τι μπορει να κανει σε αυτο το επιπεδο).

Τελος πολλα οπλα εχουν build in bonuses ανεξαρτητα απο τα buffs πχ saw cleaver-threaded cane vs beasts ή burial blade και το αυξημενο health regain που εχεις σε scythe mode κλπ.

[moogle]

Πωπω, νίκησα και τον Logarius... θα ήταν ίσως από τις καλύτερες μάχες σε όλα τα παιχνίδια της σειράς, αν η γεωμετρία του χώρου δε δημιουργούσε τόσα πολλά προβλήματα στο που πάνε οι σφαίρες. Πολλές φορές έχανα το στόχο μου (οπότε και το stagger effect) επειδή ήμουν σε κεκλιμένο επίπεδο, οπότε οι σφαίρες πήγαιναν στο γάμο του Καραγκιόζη. Πολλά νεύρα... Επίσης έχανα την ψυχραιμία μου με το παραμικρό και σε κάποιο σημείο άλλαξα όπλο χωρίς καν να το καταλάβω (ήθελα να πάρω blood bullets, αλλά άλλαξα το όπλο...).



EDIT:

ΤΕΛΕΙΑ ΜΑΧΗ:

[moogle]

Για μία ακόμα φορά, έχω ΑΠΕΙΡΑ νεύρα με το παιχνίδι . ΑΠΕΙΡΑ όμως, δεν περιγράφεται το πόσο εκνευρισμένος είμαι . Τελευταία φορά που ήμουν τόσο αγανακτισμένος με έναν τίτλο ήταν όταν προσπαθούσα να ολοκληρώσω το chocobo sidequest στο FFX (όπου και πέταξα το χειριστήριο του PS3 στο πάτωμα, αυτό έκανε γκελ με κατεύθυνση προς την τηλεόραση αλλά τελικά έφτασε το ρολόι πάνω από την τηλεόραση, το χτύπησε και το έριξε κάτω, ακριβώς πίσω από την τηλεόραση - η γυναίκα παραλίγο να με πετάξει από το σπίτι).

Εν πάση περιπτώσει: Ebrietas The Daughter of the Cosmos. Πρώτη φορά που την προσπάθησα, με διέλυσε. Με έκανε θρύψαλα, μου έχωσε μία σφαλιάρα και με έστειλε αδιάβαστο. Μιλάμε για 1-hit-kill καταστάσεις, όχι αστεία. Λέω ok μωρή ΚΟΤΑ έτσι είσαι; Εξοπλίζω full executioner's set (blunt defense), bolt-infused όπλο κι ορμάω. Από 1-hit-kill έγινε 1-and-a-quarter-hit-kill. Σκέφτομαι ότι είμαι underpowered, οπότε εξερευνώ άλλες περιοχές με ένα happy-go-lucky mentality, χωρίς να με απασχολεί το πρόβλημα της Ebrieatas. Ολοκληρώνω το Cainhurst, κάνω μία ευχάριστη βόλτα στη Yharnam και στην παλιά πόλη, σκοτώνω τον Paarl, σκοτώνω τον hunter στο Grand Cathedral, σκοτώνω τον ΠΟΥΣΤΗ τον Oliver που σκότωσε (πολτοποίησε περισσότερο) την καημένη την Queen of the Vilebloods, αγοράζω ένα κάρο νέα όπλα, ανεβαίνω 5-6 levels, αναβαθμίζω λίγο και το πλέον πολυαγαπημένο μου Rifle Spear και λέω "Ρε δε πάμε να πολεμήσουμε ξανά την Εβριέτα;"

...

Κατεβαίνω κάτω, dual-wield Ludwig's Sword +9 infused with bolt element, aim on the head και ξεκινάει η μάχη δυναμικά... Μετά από 20-25 προσπάθειες και ΑΠΕΙΡΕΣ βόλτες στο Lecture Building για blood echoes farming ώστε να αγοράζω blood vials (μεγάλο foul ο περιορισμένος αριθμός blood vials, περιττή αλλαγή πλεύσης στο healing system της σειράς), χάνω ξανά... και ξανά... και ξανά... και ξανά... ΚΑΙ ΞΑΝΑ...

Λέω ok, είμαι για τα πανηγύρια. ΔΕΝ μπορώ να τη σκοτώσω έτσι, πρέπει να ηρεμήσω και κυρίως να μην αμαυρωθεί η εικόνα μου για το παιχνίδι. Πάμε στο Nightmare's Frontier. Να μην τα πολυλογώ, παίζω άγαρμπα μέχρι να σκοτώσω τη ΣΚΡΟΦΑ (pardon my French, έχω νεύρα ) την "woman with the sinister bell" (δε μου αρέσει το PvP, end of story), αλλά αφότου τη σκοτώνω, χαλαρώνω κι αρχίζω την εξερεύνηση. Παίζω πολλή ώρα, καταφέρνω να φτάσω στο boss και να εξερευνήσω τα πάντα, ανοίγω και το shortcut, όλα όμορφα. Πάω μετά στην Amygdala και λέω από μέσα μου "Ωπα, να 'μαστε, καιρός να πάρω το αίμα μου πίσω για όλα τα δεινά που τράβηξα από αυτά τα ενοχλητικά πλάσματα." Με την τρίτη προσπάθεια την ΙΣΟΠΕΔΩΝΩ (εδώ που τα λέμε, ήμουν overpowered για τη συγκεκριμένη μάχη), μαζεύω και τα τρόπαιά μου, ανεβαίνει η αυτοπεποίθησή μου, λέω είμαι καλός τελικά, δεν είμαι νουμπάς όπως με έκανε να αισθάνομαι η Ebrietas.

Αποφασίζω λοιπόν να μαζέψω τα κομμάτια μου (μιλάμε για πολλά, διάσκορπα, κομμάτια) και να την πολεμήσω μία φορά, μιας και ήδη έπαιζα 2 ώρες. 1 φορά μόνο, ήταν υπόσχεση...

Μπαίνω στον καθεδρικό, τρέχω προς το ασανσέρ, κατεβαίνω κάτω, προσπερνάω τις βδέλες, μπουκάρω μέσα στο Altar of Despair (my despair apparently), πλησιάζω αργά ργά την Ebrietas, κατεβάζω το πρώτο dual-wield R2 χτύπημα, κάνει retaliate με τα πλοκάμια της, αποφεύγω δεξιότεχνα, καταφέρνω ένα δεύτερο R2 hit στην κεφάλα της, αντεπιτίθεται με blunt κεφαλιά, αποφεύγω και πάλι (καλά αυτά τα έκανα και παλιότερα, αλλά η ψυχολογία τώρα ήταν στο Θεό, ΤΗΝ ΕΧΩ ΛΕΜΕ)... τέλος πάντων, κάπως έτσι πήγαινε η μάχη και στην πρώτη και στη δεύτερη και στην τρίτη φάση της, μέχρι που με έκανε κυμά.

Σκέφτομαι οκ, συμβαίνουν αυτά, αλλά αφού ξεκινάμε καλά, θα συνεχίσουμε έτσι, 2-3 προσπάθειες ακόμα και την έβγαλα. Εδώ να κάνω μία παρένθεση: γιατί μονίμως έχουμε αυτήν την ψευδαίσθηση; Δηλαδή τόσα χρόνια εμπειρίας, τόσα χρόνια hardcor-ίλας, τόσα χρόνια λιωσίματος μπροστά από μία οθόνη για να καταφέρουμε αυτό το αναθεματισμένο άλμα που βλέπουμε πώς πρέπει να γίνει αλλά δεν το καταφέρνουμε παρά μόνο μετά από 1002 προσπάθειες, 2 σπασμένους μοχλούς, 15 καβγάδες με μάνα, αδελφό, φίλους και γκόμενες, και συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι "την επόμενη φορά θα τα καταφέρουμε χωρίς κόπο, let's do this." Δηλαδή εντάξει, 2 φορές ολοκλήρωσα 100% το Super Meat Boy (ανακοινώθηκε και για Βιτα τρομάρα μου, πάει η κοσνόλα), αλλά εγώ εκεί, το χαβά μου, να θεωρώ ότι όλα είναι ρόδινα.

ΜΕ ΞΕΣΚΙΣΕ.

Η 1 προσπάθεια κι έξοδος με τη γυναίκα μετατράπηκε σε 15 προσπάθειες, κατανάλωση ΟΛΩΝ των blood vials μου (100++), ΑΠΕΙΡΑ νεύρα, απελπισία για το πώς στο καλό θα καταφέρω να σκοτώσω αυτό το boss. Το μόνο που μου έμεινε (θεωρητικά πάντα) για να ολοκληρώσω τον τίτλο όπως θέλω εγώ είναι να σκοτώσω την Εβριέτα, να σκοτώσω τους 3 hunters στο Yaharg'ul ή όπως λέγεται και φυσικά το Mensis Nightmare (κι ό,τι ακολουθεί μετά από αυτό). Εφιάλτης μου έχει γίνει η Εβριέτας, όπως και ο Old King στο DeS, που ποτέ δεν τον σκότωσα επειδή απλώς σε fair battle (one-to-one κι όχι με guerrilla tactics τύπου χτυπάω-οπισθοχωρώ-χτυπάω από μακριά εκμεταλλεύοντας το ελλιπές ΑΙ) με είχε one-hit-pwnage.

Τέλος. Θα πάω να σκοτώσω τους 3 hunters με cheap τρόπο (υπάρχουν λύσεις), θα ανέβω ΔΕΚΑ levels και θα πάω ξανά στην Ebrietas. Είμαι softcore, τέλος. Ή πολύ απλά θα δοκιμάσω άλλη στρατηγική, δεν ξέρω τι άλλο να πω...

Αυτά .

[moogle]

ΝΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι...................................



By far ο πιο νούμπικος τρόπος.

Σκότωσα και με ΦΛΩΡΙΑ τους 3 hunters στην Yahar'gul... Πάω Mensis Nightmare.

[moogle]

Τέλος...

Δε θα μπω σε λεπτομέρειες μέχρι να περάσουν μερικές μέρες (και να επιστρέψει ο nooto ).

[Alucard]

Τις εντυπώσεις για την ebrieta δεν τις είχα διαβάσει,κρίμα γιατί πέρασα πολύ καλά διαβάζοντας για την απόγνωση στην οποία περιήλθες.Ανυπομονώ κι εγώ να το ξεκινήσω όταν κάποια στιγμή επιστρέψω,απλά να πω πως τον Old King στο DeS τον έβγαλα άνετα σε μάχη 1vs1.

SPOILER: Click to show

Μέχρι τα μισά τουλάχιστον,όπου παθαίνει aggro και με ξεκοίλιασε,αλλά να'ναι καλά το poison cloud.